Google Translator

terça-feira, 5 de julho de 2011

Orgulho de ser CABOVERDEANO


Tenho um profundo orgulho de ser CABOVERDEANO. Orgulho dessas ilhas que me abraçam e deste mar que me cerca e ao mesmo tempo me liberta, deste meu torrão onde tenho enterrado o meu umbigo, destes cutelos, achadas, vales e montes, - ressequidos mas nossos! - onde de quando em vez colho os versos de um poema qualquer.

Tenho orgulho deste povo - de Santo Antão à Brava, de Praça Nova às esquinas de Ponta Belém, de Cabeçalinho às ruas de Roterdam onde um crioulo de Altomira nos cumprimenta com um inesperado lovód nome de Deus, para sempre seja lovód ali no restaurante Panorama. Tenho orgulho do olhar de Nhá Tunkninha lá de Fajã Domingas Bentas onde procuro adivinhar outras palavras para lá do silêncio, tenho um orgulho enorme das mãos calejadas do meu pai Junzin de Pólina por onde serpenteiam, entre sulcos, memórias construídas nas levadas de Pedrene, Ribeira de Gi, Borrónque e Ribeira de Patinhas, orgulho-me de ouvir do moço que me trata o peixe numa manhã de Sábado qualquer ali no cais de pesca da Praia que "ess kusa di PDM tem qui cumeça prumeru ê na nôs cabeça!". Tenho também orgulho do teu abraço terno logo de manhãzinha, minha preta, pois que a nação também se constrói com as mil formas de amor que vamos inventando...

Tenho um orgulho desmesurado na nossa história e nas gerações que nos antecederam. A geração de Claridade com quem descobri que "A minha principal certeza / é o chão em que se amachucam os meus joelhos doloridos / mas todos os que vierem me encontrarão agitando a minha lanterna de todas as cores / na linha de todas as batalhas". A geração do anti-evasão que, com as mãos crispadas sobre o pó destas ilhas gritaram bem alto "Não vou para Pasárgada!" (e procuraram ensinar-nos o caminho para nos libertarmo-nos da nossa renúncia, como diria o poeta anos mais tarde). Tenho orgulho da geração de Cabral e dos outros, que ousaram sonhar - muito antes que se tornasse realidade - que num dia como hoje estaríamos a celebrar aniversários da nossa independência entre discursos solenes na Assembleia e cóque & báfa na Rua 5 de Julho desta minha cidade. Tenho orgulho da geração pós independência que trabalhou na construção de um Estado que hoje pode erguer bem alto a sua bandeira e dizer sim senhor, valeu a pena! Tenho orgulho da geração de 90 que também ousou afirmar que era possível darmos mais um passo no nosso percurso colectivo e que poderíamos escolher os nossos governantes de forma livre e democrática!

E tenho um profundo orgulho também na nossa geração - nós, que temos a responsabilidade de termos nascido e/ou crescido num país livre, numa nação consolidada, num Estado independente e soberano. Temos a responsabilidade de continuar esta nossa caminhada de séculos, erguer bem alto novas bandeiras por que devemos continuar a lutar, como lutaram os nossos pais e os nossos avós pelas bandeiras sucessivas que foram fincando no chão crã destas ilhas. Temos a responsabilidade de lutar por um país mais justo e igualitário, com menos pobreza e crianças a andarem horas nos campos do Norte da minha ilha em busca de água, mais e melhor educação, mais e melhor saúde, mais e melhor bem-estar colectivo, mais e melhor cultura como elemento fundamental de afirmação da nossa condição humana - como diria o meu amigo Olavo. Sobretudo, um país com mais paz & amor, porque é com amor também que se constrói cidadania (já te tinha dito, minha preta...).

Tenho orgulho de ser CABOVERDEANO, dizia... E tu?


(... para o Crisanto Barros, Carlos Santos e Carlos Monteiro, depois da nossa gostosa conversa desta manhã em Quebra Canela.)
.

9 comentários:

Paulino disse...

Lindo, é de pessoas assim persistentes que uma nação precisa e elevam bem alto os costumes e tradições de um povo pelo qual nos identificamos.

Paulino Dias disse...

Obrigado pela visita, meu xará...
Bom feriado!

Abraço,

Adilson (Didy) disse...

Tenho orgulho em compatriotas como tu, que nos fazem sentir mais orgulho nesse nosso querido torrão...
Tenho orgulho em compatriotas que,como eu, amam incondicionalmente estas ilhas maravilhosas espalhadas por Deus nesse imenso Atlântico...

Enfim, mi é feliz por ter dod ness txon, ondê k rikeza é força d'home...ondê k tud home, podia ser irmon...

Abraços

Adilson Graça Jesus (Didy)

Paulino Dias disse...

Alô Didy,

Obrigado pela visita e pelo comentário. Amar Cabo Verde deve ser uma bandeira de todos nós. Estamos juntos!

Abraços,
Paulino

Unknown disse...

Fantástico texto, Paulino.

Abraço

JB

Carlos Alberto Fortes (Kalu) disse...

Oh Paulo, como vai por aí?
De ti, não me espanta este artigo veiado de tamanha inteligência e lucidez de espírito, no que concerne à tua e a nossa CABOVERDIANIDADE !!!!!!
Efectivamente, o que torna o Homem mais ou menos importante nesse Planeta, não é a sua altivez, intelectualidade, pose e posses materiais mas sim, aquilo que é mais simples de tudo e de todos : a HUMILDADE!!!!!!!!!!!!!
Só com a humildade apercebamos, com efeito, da grandeza da nossa alma em que, nesse Mundo, todos podemos vir a precisar uns dos outros, mais cedo ou mais tarde.
Neste sentido, compreendo e corroboro completamente, contigo que, mais do que lutar para melhorar as condições de vida da nossa população neste torrão natal, torna-se necessário RESGATARMOS, URGENTEMENTE, a proeza do AMOR ao PRÓXIMO, plasmada na AMIZADE e no CARINHO, no DAR sem ESPERAR RETORNO, no AJUDAR sem AGUARDAR RECOMPENSA, enfim na SOLIDARIEDADE crioula que existia no tempo dos nossos pais e avós!!!!!!
Força aí pois, podes contar comigo na divulgaçáo da necessidade premente desses valores que tanta falta à Nação Caboverdeana!!!!!!!

Paulino Dias disse...

Alô, JB,
Thanks pela visita e pelo coments.
Abraço!

Caro Kalu,
Muito obrigado pelas palavras, pá! Efectivamente precisamos cultivar mais estes valores...
Um forte abraço,

Anónimo disse...

"Da mesma forma nota-se a assumpção de figuras conhecidas da sociedade civil, principalmente à candidatura de MIS, numa demonstração inequívoca de que não há almoços grátis, ou seja: JMN bateu à porta e disse “meninos chega de brincar a independente, é hora de pagar o dizimo”. Exemplo escandaloso é o caso de Paulino Dias, mais uma vez convertido em administrador de um banco(desta vez um banco de fachada nas palavras do próprio ministro:Banco da Cultura). E de repente a declaração de voto do rapaz de Santo Antão nas legislativas teve um preço. Claro." Eis o que Abraão Vicente escreve sobre o seu, legítimo, apoio a MIS. Mas, não o ligues, ele parece não saber o que é viver em democracia, tem dificuldade em viver na democracia, assim como muitos mpedistas. Aprecio a tua autonomia de pensamento e sei que vais num bom caminho. Como diz Zé Cunha: "Há momentos em que a história se atravessa no nosso caminho, exigindo-nos mais do que o anónimo exercício de cidadania. Somos levados a dar a cara e a comprometer-nos activamente com o nosso tempo, participando nas decisões que hão-de gerar, e marcar o, futuro. Com o próximo acto eleitoral no dia 7 de Agosto, percebemos que estamos a ser desafiados para uma caminhada exaltante à qual não nos podemos furtar." (...) "Os que nos acompanham neste desafio sabem, desde a primeira hora, com o que contam. Nas nossas hostes não há surpresas indesejadas. Conhecemos com clareza e sem ambiguidades quem apoiamos. Sabemos quem é o nosso candidato, ao que vem, em que condição e em que condições se apresentou. Não há agendas escondidas, nem interesses ocultos, nem guerrilhas disfarçadas. Esta é uma candidatura afirmativa, pela positiva, onde se joga limpo, dentro das regras e com respeito pelas regras. É a isto que chamamos uma candidatura da verdade, da dignidade, da coragem, da frontalidade, da seriedade. Estas qualidades constituem a condição prévia e sine qua non que sanciona e legitima a condição de candidato à mais alta magistratura da Nação. São estas aptidões que fazem parte inalienável do DNA de qualquer candidatura presidencial, a sua marca distintiva. São elas que determinam, enquanto ‘código genético’, o código de honra e a ‘marca de água’ do contrato que cada candidato tem de assumir com os cidadãos, compromisso que não consente lugar a medos, tibiezas ou calculismos. Nem todos podem dar-se ao luxo de incluir no seu curriculum tais atributos sem faltar à verdade. O candidato que apoiamos para Presidente da República de Cabo Verde, o Engº Manuel Inocêncio Sousa, reúne inequivocamente todas estas qualidades. Ele tem o perfil e a solidez de carácter que tal cargo exige, e impõe."
Esta linda declaração de voto e apoio de Zé Cunha é deliciosa. Leiam mais aqui: http://www.paicv.cv/online/index.php?option=com_content&task=view&id=491&Itemid=114

MADÁ B.NEVES disse...

OH! AMIGO ,OBRIGADA PELOS TEXTOS. FICO AGUARDANDO A ATUALIZAÇÃO..
MERECES UM POEMA ...DEDICADO Á BELEZA DA TUA ILHA



POEMAS PARA OFERECER

SANTO ANTÃO

I
CARREGO AO OMBRO A LEVEZA DAS MINHAS RIBEIRAS
AS ONDAS RENOVANDO NA AREIA A MEMÓRIA DO CHICOTE
SORRISO IRRESISTÍVEL DAS MONTANHAS
DESENHANDO O CANTO DAS BANANEIRAS MORENAS
NA MÃO CHEIA DE CRIOLAS FACERAS
SOBREIROS NA CORDA, AO SOL
VERDES SENTINELAS CRESCENDO NAS ENCOSTAS
NA RAIZ DA FLORESTA D’ÁGUA, AOS MEUS PÉS PLANTADA

II
TEM GROGUE D’AGUARDENTE
TEM AGUARDENTE D’GROGUE
PASSAPORTE CÊRTE PÂ
COIÇO DAS POMBAS ,
RIBEIRA D’ILHEU
Ô ÁGA DOCE
TEM GROGUE!
TCHÊR NA ALMA D’CRIÕLE
PASSAPORTE PÂ TROFÉU, NA MUSEU


III
CAVALO DO ADMINISTRADOR PERDEU A FERRADURA,
AFUNDOU AS RIBEIRAS
NA QUÊS TEMP’ INTIGUE N’NÉRA ASSIM
NA QUÊS TEMP’….
D’GROGUE NA BALÓI … NA CAMIN D’PORTO
NA QUÊS TEMP’ E QU’ÉRA RUSPEITE
SABURA…
NA BÓI D’RABÉCA
SIM CÊRTE NA BOCA D’ PÔT
VELA D’NAUTA , CARVALHO TA TRAZÊ NOVAS MÁ LIGRIA
TÂ M’BRUIÁ SABEDORIA NA POESIA D’NHÔ JANUÁRIO
NA PENA D’NHÔ MANEL







IV
BATUQUE MÁ FUNANÁ SBI NA PICO
PA C’ZÊMENT D’MAZURCA, NA TAMBÔR D’JUQUIM
NHÂ MARIA TI TÂ GUARDÁ TURISTA PA PINTÁ COVA D ‘ ÍNGINHÊR D’BRÓNK
DIA D’S’MENTÊRA D’TORRE NA PAÚL
ANTENA GRANDE NA COMANDE
ESTRELA D’LOSNÃ TÂ BRILHÁ NA LAGÔA
TCHÂ D’MORTE JÁ DÁ LUZ
POMBAS….
PASSAGEM PÂ FELICIDADE NA J’NÉLA

V
PONTE SUL B’STI D’VERDE PA MATANÇA D’CAPÓDE NA TCHÃ D’MATO
POZOLANA PERDE VERGONHA, D’TCHÁ GRUTA , PÔ SÊ NOME NA SÓK
SÓNTE D’TCHI PÂ VILA PÂ BEM BENÇOÁ DIA NOVO
NA VÉSPERA DA CIDADE
TORNERA TA SENTÓD’TA ESPERÁ CERTEZA D’ÁGA
AEROPORTO TI TÂ SANÁ D’LONGE PA LUXEMBURGO, ROTERDAM, PARIS
PORTA D’CHAVES NA SANTA MARIA JÁ ABRI
NOVO PORTO TI TÂ PITÁ

VI
DUQUE D’SMARRÁ TANQUE D’FAJÃ
ÁGA NA LADÊRA TA BRINCÁ , NA PÊ D’CÓMPE
M’NIN NA ESTRADA TÂ CANTÁ
VACINA K’DATA MARCÓD’
SAÚDE NA BÓNK D’ESCOLA
COQUÊR GUENTÁ LAMP’DA PÂ LUMIÁ RÓBE D’FUTCÊRA

RIBEIRAS , IRMÃS GÉMEAS, À JANELA DO CENTRO
AO SOM DE TRAVADINHA,
DIPLOMA GRANDE PÂ NÔS TRADIÇÔN

COVA D’PAÚL MARCÁ MOROÇOS
PO KRÔA NA TRÔNE D’NÔS LINGA
SABURA D’SINTANTON
TA BATÊ NA CORAÇON D’NAÇON

MADÂ
SANTO ANTÃO 10-07-05
VOO CASABLANCA- DAKAR 15-7-05